ในห้องสมุดแห่งหนึ่ง มันเป็นห้องสมุดขนาดใหญ่มากและมีหนังสือมากมาย เวหาและฟ้าใสชอบมาอ่านหนังสือในห้องสมุดนี้ แต่ฟ้าใสต้องใส่แว่นตา เพราะสายตาสั้น “ฟ้าใส ชอบอ่านหนังสืออะไร” เวหาถาม “ฉันชอบหนังสือท่องเที่ยว หนังสือสอน{ทำอาหาร}” ฟ้าใสตอบ “เวหา ชอบหนังสืออะไร” ฟ้าใสถาม “เราชอบหนังสือการ์ตูน” เวหาตอบ “เราก็ชอบ{เหมือนกัน}” ฟ้าใสบอก
ขณะที่พวกเขาอ่านหนังสือกันอย่างสนุกสนาน ฟ้าใสเอามือจับที่จมูกของตัวเอง แล้วรู้สึกเหมือนอะไรหายไป “แว่นตาของเราหายไปไหน” ฟ้าใสคิด “เวหา เห็นแว่นตาเราไหม”ฟ้าใสถาม “ไม่เห็นนะ” เวหาตอบ “เราไปหาแว่นตาก่อนนะ”ฟ้าใสบอก “เดี๋ยวเราช่วยหา” เวหาบอก พวกเขาเดินหาแว่นตาของฟ้าใสทั่วห้องสมุด แต่ก็ไม่เจอมัน
“เธอใส่แว่นตา ตอนเลือกหนังสือไหม” เวหาถาม “ใส่ วันนี้เราใส่แว่นตาตลอด” ฟ้าใสตอบ “เธอจำได้ไหมว่ามันหายไปตอนไหน” เวหาถาม “ตอนเรานั่งอ่านหนังสือ ที่โต๊ะ” ฟ้าใสตอบ “มัน{อาจจะ}อยู่บนโต๊ะ เรากลับไปที่โต๊ะกัน” เวหาบอก พวกเขาเดินกลับมาที่โต๊ะที่พวกเขาใช้นั่งอ่านหนังสือ
“ฟ้าใส เราเจอแว่นของเธอแล้ว” เวหาบอก “อยู่ตรงไหนเหรอ” ฟ้าใสถาม “มันอยู่บนหัวของเธอ” เวหาตอบ และชี้ไปที่หัวของฟ้าใส ฟ้าใสเอามือจับไปที่หัวของตัวเอง พบว่าแว่นตาอยู่บนหัวจริง ๆ “ขอบคุณนะเวหา ที่ช่วยเราหาแว่นตา”ฟ้าใสบอก “{ไม่เป็นไร}จ้า” เวหาตอบพร้อมยิ้มให้กับฟ้าใส แล้วพวกเขาก็กลับมาอ่านหนังสือต่อจนจบ
